Dus, in de naailes begon ik aan een mooie tricot-jurk. Dat waren 2 uitdagingen voor mij. Ten eerste had ik zoals velen een tricot angst. Ik was dan ook nog niet verder geraakt dan enkele leggings voor de dochter. En ten tweede heb ik niet een zo makkelijke maat. Ik heb brede heupen, een smalle rug en een (te) grote boezem. Dus meestal gebruik ik mijn heupbreedte als maat en klopt het daar wel, maar dan zit het bovenaan helemaal fout.
De bedoeling was dat ik op de naailes ging leren hoe ik dit kon oplossen. Ik driegde voor de eerste maal in mijn leven de hele jurk aan elkaar. Op aanraden van de juf werd het nog ingenomen en het zou moeten lukken.
Ik thuis alleen aan de slag!! En ik deed braafjes wat ik moest doen en toen was de jurk bijna klaar!!!! (enkel nog de zoom). Ik paste, en het trok op niks!! De man zei braafjes : "het flateert u niet". Dus jurk in de restjesmand.
Dan maar een tweede poging. Want ik moest en zou een tricot-kleedje maken. Ah ja, dan kan ik tenminste iets voor mezelf maken dat ik de komende maanden kan dragen.
Ik koos een ander model. Nl eentje die ik gezien heb bij
haar.
Ik maakte het bovendeel wel dubbel, want ik vond het echt dunne tricot. En het paste. Dus ondertussen maakte ik ook nog een knalroos exemplaar!
